Wanneer dacht je ik wil een haarwerk dragen?

‘Toen ik voor de eerste keer ziek werd dacht ik, ik ga geen haarwerk dragen. Het  ziet er nep uit en het is niets voor mij. Ik droeg in die periode gewoon mutjes en dat vond ik prima. Voor de rest had ik er ook weinig aandacht aan besteedt. Mijn haar kwam weer terug en op het moment dat ik weer een leuk model had werd ik voor de tweede keer ziek. Ook na deze keer groeide mijn haar gewoon weer terug. Totdat ik voor de derde keer ziek werd. Ik was eigenlijk aan het wachten totdat mijn haar weer terug kwam. Maar dit duurde op een gegeven moment zo lang dat de doktoren zeiden dat mijn haar nooit meer terug zou komen. Dat was voor mij het moment dat ik dacht ik wil een haarwerk dragen. Want ik wil niet heel mijn leven met een mutsje op blijven lopen en dat iedereen denkt dat ik nog ziek ben.’

Hoe ben je met Leonie en Nannette in contact gekomen?

‘Mijn eerste haarwerk heb ik in Leiden gekocht. Na en poosje dacht ik laat ik is verder kijken wat er nog meer voor haarwerken zijn. Via google ben ik op de website van mienispruiken.nl terecht gekomen. Ik zag twee dames die me erg aanspraken en het verhaal van Nannette maakte indruk op me. Vooral het stukje waarin ze vertelde dat ze zelf niet tevreden was met het aanbod van haarwerken in de periode toen ze ziek was. Dat ze graag deze groep vrouwen een natuurlijk haarwerk wilde aanbieden was voor mij het punt dat ik de telefoon pakte en de dames opbelde.

Dit gesprek was erg leuk en voelde goed’.

Draag je nu nog steeds mutjes?

‘Nee nu eigenlijk niet meer.’

Kan je een situatie beschrijven waarin niemand door had dat je een haarwerk droeg?

‘Toen ik mijn haarwerk net had. Ik werd aan iemand voorgesteld en op dat moment stond mijn huisgenote ook in dezelfde ruimte en zij moest echt 10 seconden naar me kijken om te beseffen dat ik het was. En nog een ander keer, dat was tijdens de ontgroeningsperiode van de studentvereniging waar ik op zit. We gingen met alle studenten een weekend weg. Medestudenten hadden me al leren kennen, maar wisten niet dat ik een pruik droeg. Totdat we de volgende ochtend wakker werden, want ja ik slaap natuurlijk niet met mijn haarwerk op. Dat was eigenlijk wel erg grappig om mee te maken. Ik voelde me heel erg blij op dat moment, want dan weet je toch dat mijn haarwerk er heel natuurlijk uit ziet.’

Wat hebben Leonie en Nannette je meegegeven in de periode van je ziekte?

‘Dat ik trots ben op hoe ik er uit zie met mijn haarwerk op. En ik krijg heel vaak te horen van andere vrouwen hoe mooi ze mijn haarwerk vinden. De kleur, het volume en de lengte vallen erg op. Ik ben echt super blij met mijn haarwerk.’