Alopecia areata

Op 22 december 2013 ontdekte ik via een foto van mezelf een kaal plekje op m’n hoofd bij m’n kruin. Aangezien ik 5 dagen hiervoor m’n haar had laten verven bij de kapper dacht ik meteen het is vast van het verven!! Na wat rond vragen bleek dus dat dit niet kon komen van het verven.

Na een bezoek aan de huisarts werd bij mij de diagnose alopecia areata vastgesteld!! Na wat Google onderzoek sloeg toch de stress wel een beetje toe. Niet zozeer de informatie maar vooral de foto’s van lotgenoten sloegen in als een bom!! Wat als het bij mij ook zo erg zou worden?

Hormooncrême voor de kale plek in mijn haar
Ik had van m’n huisarts een hormooncrême gekregen die ik 4 weken moest smeren en we hebben bloed geprikt om uit te sluiten dat er niks anders met me aan de hand was, waardoor m’n haar uit kon vallen!! Het bloedonderzoek en de hormooncrême haalden niks uit dus een bezoek aan de dermatoloog was de volgende stap!!

Ondertussen bezocht ik alle webpagina’s over alopecia en bekeek meerdere malen per dag m’n plekje. Na een maand kon ik eindelijk bij de dermatoloog terecht. M’n plekje was ondertussen al flink gegroeid. Bij de dermatoloog kreeg ik niet veel nieuws te horen.

“Door een vriendin kwam ik bij Nannette en Leonie terecht. Gelukkig kon ik heel snel terecht en namen ze mij heel serieus. Na een week mocht ik terug komen en wat haarstukjes passen! We hebben gekozen voor een wat groter haarstuk voor het geval m’n plek groter wordt. Niks was hen teveel. Alles ging met gemak en er werd mij niks opgedrongen!!”

De ziekte is een jaar actief
Samengevat: we kunnen van alles gaan proberen aan crême’s en injecties maar niks helpt echt. De ‘ziekte’ is een jaar actief en de kale plek zal dus nog in omvang toenemen en er kunnen nog plekken bijkomen. Het beste is het verloop ervan gewoon af te wachten en niks te doen. Nou daar stond ik weer buiten met een heel onzeker gevoel. Niet wetende hoe het over een jaar voor zou staan.

Nu zijn we weer 3 maanden verder en ik zie de plek heel gestaag groeien. Ik leef elke dag met de gedachten: “Wat als ik over een paar maanden kaal ben?”. “Wat als ik ook m’n wimpers en wenkbrauwen verlies?” Intussen kan ik m’n haar niet meer los dragen en ik voel me hier onzeker door want m’n haar maakt mij mooi.

Gelukkig kon ik heel snel terecht
Door een vriendin kwam ik bij Nannette en Leonie terecht. Gelukkig kon ik heel snel terecht en namen ze mij heel serieus. Na een week mocht ik terug komen en wat haarstukjes passen! We hebben gekozen voor een wat groter haarstuk voor het geval m’n plek groter wordt. Niks was hen teveel. Alles ging het gemak er werd mij niks opgedrongen!!

Hun woorden waren:

“Wat wij ervan vinden, doet er niet toe. Het enige wat we kunnen doen, is je adviseren en je onze mening geven. Maar het allerbelangrijkste is dat jij je er goed bij voelt.”

Natuurlijk ben ik alles behalve blij en gelukkig. Elke dag die onzekerheid en angst. Ik sta ermee op en ga ermee naar bed, maar dankzij het haarstuk kan ik m’n haar weer los dragen en me weer mooi voelen!

Groetjes, Cindy